فقدان زنجيره يكپارچه از تحقيق، فناوري، توسعه و همچنين فاصله قابل توجه بين تبديل ايده‌هاي علمي و تحقيقاتي به محصولات و خدمات از واقعيتهاي جهان كنوني است. كشورهاي توسعه يافته جهان براي حل اين چالش، كل نظام علمي و فناوري و صنعتي جامعه، از ايجاد ايده تا تجاري سازي محصول نها چکیده کامل
فقدان زنجيره يكپارچه از تحقيق، فناوري، توسعه و همچنين فاصله قابل توجه بين تبديل ايده‌هاي علمي و تحقيقاتي به محصولات و خدمات از واقعيتهاي جهان كنوني است. كشورهاي توسعه يافته جهان براي حل اين چالش، كل نظام علمي و فناوري و صنعتي جامعه، از ايجاد ايده تا تجاري سازي محصول نهايي را در يك نظام كلي تحت عنوان نظام نوآوري در كنار هم و در تعامل با هم در نظر مي‌گيرند، يكي از اجزاي اين نظام پاركهاي علمي و فناوري است كه نقشي مهم در يكپارچه سازي توليد دانش و تجلي آن در محصولات و خدمات دارد.
در اين نظام وجود رويكرد مديريت دانش، نقش مهمي در پيوند دادن دانش و فناوري ايفا مي‌كند. پاركها كه از مزاياي نزديكي به منابع مهم سرمايه معنوي، زيرساختهاي مناسب و سياستهاي راهنمايي كننده بهره مند مي‌شوند و شركتهاي مبتني بر فناوري و موسسات دولتي را در يك محيط مديريت شده حمايت مي‌كنند از طريق تلفيق با مديريت دانش تعامل، توسعه فناوري و رشد اقتصادي را تسهيل مي‌كنند. در اين مقاله پس از مرور مختصري بر تعاريف مديريت دانش از ديد انديشمندان، مبحث پارك هاي علمي و فناوري با تمركز بر نوع شناسي پاركها مطرح مي شود. به دنبال آن دسته بندي انواع پاركها به لحاظ هدف از شكل گيري بررسي مي شود.
پرونده مقاله
